Zastosowanie technik psychoterapii poznawczo-behawioralnej jest niezbędnym elementem terapii każdego pacjenta z przewlekłymi zaburzeniami snu. Terapia poznawczo-behawioralna skutecznie wpływa na zmianę postawy pacjenta wobec zaburzeń snui likwiduje nieprawidłowe zachowania chorego wpływające na utrwalanie się zaburzeń snu.
Skojarzenie psychoterapii z leczeniem farmakologicznym bezsenności pozwala na szybkie zaprzestanie stałego stosowania leków nasennych. Jest to niezwykle ważne, ponieważ leki nasenne stosowane przewlekle powodują utrwalanie się zaburzeń snu, wskutek niekorzystnego wpływu leków nasennych na naturalne, homeostatyczne mechanizmy regulacji snu. Ponadto stałe przyjmowanie leków nasennych może powodować powstawanie tolerancji, zwiększanie dawek i w efekcie prowadzić do uzależnienia pacjenta. Dlatego stosowanie leków nasennych w leczeniu bezsenności według warunków rejestracji jest dozwolone tylko przez okres czterech tygodni. Następnie leki nasenne powinny być stosowane tylko w okresie zaostrzeń, w sposób przerywany.
Prowadzenie leczenia niefarmakologicznego bezsenności odbywa się typowo według ściśle określonego schematu i może być prowadzone również przez osoby nieposiadające specjalistycznej wiedzy z zakresu medycyny snu. Terapię rozpoczyna się od edukacji chorego na temat roli i mechanizmów regulacji snu oraz omówienia z nim schematu utrwalania się zaburzeń snu. Następnie przedstawia się choremu techniki, jakie może on samodzielnie stosować w celu poprawy swojej jakości snu. Większość z tych technik, w szczególności techniki behawioralne, mogą być omówione w krótkim czasie, podczas zwykłej porady lekarskiej. Mimo swojej prostoty, konsekwentne stosowanie tych technik prowadzi do poprawy jakości snu aż u 70-80% pacjentów.
Zapraszamy do lektury naszych publikacji: Wichniak A, Wierzbicka A, Sobańska A, Jernajczyk W. Niefarmakologiczne leczenie bezsenności. Wiadomości Psychiatryczne. 2005;8(1):92-98.